Almancada zu + Infinitiv (zu + mastar) Cümleleri

Almancada zu + Infinitiv (fiilin mastar hali) yapısı, bir ana cümlenin devam eden parçası olarak şeklinde kullanıldığından ilk bakışta yancümlelere benzer.
Almancada zu + Infinitiv
Genel olarak Infinitivsatz’larla dass, wenn, weil… gibi bağlaçlarla yapılan yancümleler arasında temel bir fark vardır:
Infinitivsatz’ların kendilerine ait bir öznesi yoktur. Buna karşılık bağlı oldukları ana cümlelerin öznesini (ya da bazen nesnesini) kendi özneleriymiş gibi kullanırlar. Bu sayede aynı özne (nesne) tekrar edilmemiş olur.
Zu + Infinitiv ile cümle yaparken virgül ile ana cümleye bağlanır ve zu + Infinitiv cümlenin sonuna gider.
Aşağıdaki örnekte verilen iki cümleyi zu + Infinitiv ile birleştirelim:
Ich habe keine Lust. Ich lese etwas nach dem Essen. Canım istemiyor. Yemekten sonra bir şey(ler) okuyorum. |
Ich habe keine Lust, etwas nach dem Essen zu lesen. Yemekten sonra bir şeyler okumayı canım istemiyor. |
Yukarıdaki örnekte öznelerin kim oldukları çok belli. Bazen her iki cümlede es ve man gibi belirsiz özneler olabilir. Bu tarz cümleler de yine benzer şekilde zu + Infinitiv yapısı kurulabilir.
Es lohnt sich. Man reist nach Deutschland. (O) değer. Almanya’ya seyahat ediliyor. |
Es lohnt sich, nach Deutschland zu reisen. Almanya’ya seyahat etmeye değer. |
Ana cümlenin Akkusativobjekt’i veya Dativobjekt’i yan cümledeki özne ile aynı kişiye göndermede bulunuyor olabilir. Benzer şekilde bu tarz cümlelerde de zu + Infinitiv yapısı kurulabilir.
Ich habe ihn gebaten. Er hilft mir. Ondan rica ettim. O bana yardım ediyor. |
Ich habe ihn gebaten, mir zu helfen. Ondan bana yardım etmesini rica ettim. |
Ayrılabilen bir fiil kullanıldığında zu, ayrılabilen ek ile fiil arasına girer.
Erlauben Sie mir bitte. Ich mich Ihnen kurz vorstelle. Lütfen bana izin ver. Kendimi kısaca tanıtacağım. |
Erlauben Sie mir bitte, mich Ihnen kurz vorzustellen. Lütfen kısaca kendimi tanıtmama izin verin. |
Sadece zu + Infinitiv’den oluşan yan cümleleri virgül ile ana cümleden ayırmak yerine direkt ana cümle içine alınabilir.
Wir haben angefangen. Zu arbeiten. Biz başladık. Çalışmak |
Wir haben zu arbeiten angefangen. Biz çalışmaya başladık. |
Zu + Infinitiv yapılarıyla kurulan her cümle istenirse dass bağlacı kullanılarak da yapılabilir.
Der Zeuge meint den Einbrecher gesehen zu haben. Tanık, hırsızı gördüğünü söylüyor. |
Der Zeuge meint, dass er den Einbrecher gesehen hat. Tanık, hırsızı gördüğünü söylüyor. |
Buna karşılık dass bağlacı kullanılarak oluşturulmuş her cümle (özneler farklı olabileceği için) zu + Infinitiv ile yapılamaz.
Thomas hofft, dass ich meinen Freund heute treffe. Thomas bugün arkadaşımla buluşacağımı umuyor. |
Ich hoffe, dass ich meinen Freund heute treffe. Bugün arkadaşımla buluşmayı umuyorum. |
Ich hoffe, meinen Freund heute zu treffen. Bugün arkadaşımla buluşmayı umuyorum. |
zu + Infinitiv Yapısıyla Kullanılamayan Fiiller
Bazı fiiller zu + Infinitiv yapısıyla kullanılamazlar. Böylesi fiillerle zu + Infinitiv yerine dass bağlacı kullanarak cümle yapabilir. Bu fillerden yaygın olanları aşağıda derlenmiştir:
Verben des Sagens | Verben der Wahrnehmung |
antworten | bemerken |
berichten | beobachten |
erzählen | entdecken |
finden | erfahren |
fragen | erkennen |
sagen | fühlen |
feststellen | |
hören | |
merken | |
riechen | |
sehen |
zu + Infinitiv Örnek Cümleleri
Thomas ist sicher, die Arbeit rechtzeitig erledigen zu können. Thomas işi zamanında bitirebileceğinden emin. | |
Der Angeklagte behauptet, die Tat nicht begangen zu haben. Sanık suçu işlemediğini iddia ediyor. | |
Ich hatte den Eindruck, dort nicht erwünscht zu sein. Orada istenmediğim izlenimine kapıldım. | |
Es freut mich, dir hier zu begegnen. Sana burada rastladığıma sevindim. |
Merhaba,
Ich habe ihn gebaten, mir zu helfen.=Ondan bana rica etmesini rica ettim. şeklinde tercüme edilmiş. Doğru tercüme; Ondan bana yardım etmesini rica ettim. şeklinde olacaktır.
İyi Çalışmalar.
Uyarı için teşekkürler hemen düzeltiyorum.